And so it ends...

Προβληματίζομαι με το πώς να ξεκινήσω αυτό το post... Αρκετά έγιναν αυτές τις μέρες και δε ξέρω πώς ν' αρχίσω... Λοιπόν πάμε κι όπως μου έρθουν...

Την προηγούμενη Τρίτη, ο αγαπητός ΟΑΣΘ είπε να κάνει απεργία. Φυσικά αυτό συνεπάγεται με την καθυστέρηση εκείνης της εξεταστικής με αποτέλεσμα ν' αναβληθεί για τη Δευτέρα (χθες). Με ψιλογάμησε, κυρίως επειδή είχα να κάνω και τη μετακόμιση το σ/κ (αυτό που μας πέρασε).

Anyway, η μετακόμιση έγινε, πεθάναμε στην κούραση, το σπίτι είναι ένα μπουρδέλο αλλά το τελικό συμμάζεμα μένει για μετά το 15αύγουστο που θα γυρίσω Θεσ/νίκη. Ευτυχώς η μετακόμιση έγινε Κυριακή οπότε κι οι δρόμοι ήταν άδειοι (πήγε πολύς κόσμος θάλασσα) κι έβρισκα συνέχεια να παρκάρω μπροστά και στα 2 σπίτια. Χρειάστηκαν συνολικά 8 διαδρομές (4 πήγαινε - 4 έλα) αλλά τουλάχιστον τελειώσαμε σε μία μέρα.

Το καλό με το νέο σπίτι, είναι ότι έχει και πλυντήριο. Χεχε, φτάνει άλλο σάκος στο πατρικό με το ΚΤΕΛ για πλύσιμο. Όμως, πρέπει να μάθω να βάζω πλυντήριο και να σιδερώνω. Στο προηγούμενο σπίτι τόσα χρόνια δεν πήραμε πλυντήριο. Βόλευε το ΚΤΕΛ. Τώρα όμως θα είναι μαλακία να μη το εκμεταλλευτώ. Το καλό είναι ότι τα περισσότερα ρούχα μου είναι σκούρα (μαύρα κυρίως) κι άρα δε χρειάζεται πολλή σκέψη για το πώς θα μπούν! Αλλά στάνταρ θα κάνω καμιά παπαριά και θα τρέχω...

Φάση όμως. Το πλυντήριο είναι από αυτά τα μικρά που ανοίγει ο κάδος από πάνω. Πάω λοιπόν πρώτη φορά ν' ανοίξω τον κάδο (που κλείνει με 2 αλουμινένια φύλλα που πιάνουν σε πλαστικό κλιπ), χαρακώνομαι σε κάτι άκρες που είχε το αλουμίνιο. Δηλαδή έλεος!!! Τρεις χαρακιές στο αριστερό (γαμώ!) χέρι. 

Αυτό το καλοκαίρι έχει τώρα εντατικά μαθήματα με τη μάνα μπας και μάθω να σιδερώνω. Πολύ νοικοκυρά θα γίνω να πούμε. Η μαντίλα στο κεφάλι θα μου λείπει. Και πάλι με σώζουν τα ρούχα μου γιατί δε φοράω συχνά πουκάμισα και τέτοια περίεργα.

Έρχεται μετά Δευτέρα απόγευμα (χθες) μετά το μάθημα και πρέπει να φύγουμε Ξάνθη. Το αυτοκίνητο τίγκα! Πάλι καλά που ήταν κι η μάνα μου και τα έσιαξε καλύτερα μες στο αυτοκίνητο, έτσι κι ήμουν μόνος μου, με τα μισά θα ερχόμουν. Και πάλι όμως δεν ήρθαν όλα τα πράγματα που είναι να γυρίσουν Ξάνθη (Χρήστο πες αλεύρι) αλλά αυτό κανονίζεται. Το αυτοκίνητο όσο δε το μετακινώ μες στη Θεσ/νίκη, σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις δείχνει την αξία του...

Τέρμα με τη μετακόμιση, έγινε, ψοφήσαμε, τελείωσε. Πάμε στα περί μουσικής.

Σα γνήσιος ζηλιάρης, μ' άρεσαν τα προφίλ που έφτιαξε ο Mr Radikal κι είπα να κάνω κι εγώ! Ω ναι μπέημπι! Αλλά για να κάνεις μουσικό προφίλ, πρέπει να έχεις φτιάξει και project band έτσι δεν είναι; Έτσι είναι. Έγινε κι αυτό μέσα σε μία μέρα. Αποφασίστηκε το όνομα Watcher In the Sky, τίτλος από υπερ-γαμηστερό κομμάτι των Gamma Ray. Ναι αλλά αυτό δεν έφτανε! Ο κύριος Radikal λοιπόν, χωρίς να πώ τίποτα, μέσα σ' ελάχιστα λεπτά μου ετοίμασε logo και cover!

Τ' ανεβάζω εδώ για να τα δείτε σε full glory:

Έτσι; Αν ο τύπος είναι τεχνίτης... Thanks again ρε φίλε...

Και τα προφίλ είναι εδώ: ReverbNation, Bandcamp

Ακόμα τα "ψάχνω" βέβαια, ειδικά το ReverbNation είναι αρκετά πολύπλοκο αλλά βρίσκεις ωραία πράγματα. Θα μπει σε κάποια φάση κι ένας player στο blog (τί; μόνο ο Nick θα έχει;) και γενικά θα pimp-my-ride πολύ το θέμα... 

Επειδή ψιλοβαρέθηκα να γράφω και δε μπορώ να σκεφτώ τίποτ' άλλο, cheerio για την ώρα κι από αύριο βλέπουμε.