Πέμπτη 19 Απριλίου 2007

2007: Βρέχει μέταλλο (μέρος 1)

Το 2007 μπήκε πολύ καλά για το metal. Είχαμε μερικές τρομερές κυκλοφορίες κι αναμένουμε ακόμα περισσότερες. Το 2006 (για το οποίο ανασκόπηση θα κάνω κάποια άλλη στιγμή) και το 2005 μας έδωσαν πραγματικά διαμάντια, όμως είμαι σίγουρος ότι για το έτος που διανύουμε δεν έχουμε δεί τίποτα ακόμα.

Θα ξεκινήσω με 4 κυκλοφορίες που έχω αγοράσει κι εγώ ο ίδιος και πραγματικά εντυπωσιάστηκα.

Rotting Christ - Theogonia

Το άλμπουμ αυτό πραγματικά σπέρνει. Ουσιαστικά δεν έχω να σχολιάσω κάτι γιατί είναι απλά αριστούργημα. Οι κιθάρες είναι τέλειες, το drumming φοβερό και μαζί με τα φωνητικά φτιάχνουν ένα καυτό συνδυασμό. Οι Rotting Christ για μένα ξεπέρασαν τον εαυτό τους.

Masterplan - MK II

Οι Masterplan μας δείχνουν ότι μπορούν να βγάλουν δισκάρες ακόμα κι αν όλα έχουν φαινομενικά τελειώσει. Με δύο νέα μέλη στο συγκρότημα, τον Mike Terrana στα drums και τον Mike DiMeo στα φωνητικά, παραδίδουν μαθήματα καλοπαιγμένου heavy metal. Ισως χρειαστούν μερικά ακούσματα για να καταλάβει κάποιος το δίσκο, μετά ακολουθεί η πώρωση.

Saxon - The Inner Sanctum

Μετά το Lionheart ήμουν λίγο επιφυλακτικός όσον αφορά την καινούργια κυκλοφορία των Saxon αφού το προηγούμενο άλμπουμ τους μου φάνηκε λίγο βαρετό μετά από μερικά ακούσματα. Αυτό όμως είναι τέλειο. Απλά metal. Ισως ό,τι καλύτερο έχω ακούσει από Saxon. Ολα τα τραγούδια σπέρνουν, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο.

Manowar - Gods of War

Κάθε νέο άλμπουμ των Manowar αναμένεται με ανυπομονησία. Το συγκεκριμένο με παραξένεψε όταν το άκουσα. Πολλές εισαγωγές για 16 κομμάτια, οι οποίες περιορίζουν τα "πραγματικά" κομμάτια στα μόλις 8! Αποκλείεται λέω να είναι έτσι το καινούργιο Manowar. Μετά από μερικές ακροάσεις κατάλαβα. Ο δίσκος αυτός απλά σπέρνει! Οι εισαγωγές δε μ' ενοχλούν τώρα. Τις έχω αφομειώσει σαν μέρος του δίσκου που συντελούν τη συνέχεια στο κάθε τραγουδιού. Ο δίσκος αυτός δε σχολιάζεται με τα καλύτερα λόγια απ' όσο βλέπω (metal sites, περιοδικά...) αλλά εμένα δε μ' ενδιαφέρει. Γιατί ξέρω ότι οι Manowar έκαναν πάλι καλή δουλειά και μας έδωσαν δισκάρα. Τέλος.

Για το δεύτερο μέρος επανέρχομαι αργότερα...

Να πώ απλά ότι πολλές άλλες κυκλοφορίες δεν τις αναφέρω γιατί δεν ακούω τα συγκροτήματα. Simple as that.

2 σχόλια:

uncle είπε...

Rotting Christ: το καλύτερο άλμπουμ τα τελευταία χρόνια. έπρεπε να γυρίσουν στα παλιά εδώ και καιρό. πάλι καλά. Τα καλύτερα αγγλικά του Σάκη ever. \m/

Saxon: Σταθερή αξία, πάντα.

Masterplan: αν και δεν είμαι και τόσο στο prog. τα παιδιά δισάσκουν.

Man of War: Με κούρασε το όλο κόλπο. πράγματι πολυαναμενόμενος, αλλά το γαμ... και ψόφησε. Πολύ κουλτούρα χωρίς λόγο.

Wise_One είπε...

Οι Masterplan δεν είναι τόσο prog. Περισσότερο heavy/power. Πάντως πολύ καλός δίσκος. Ευτυχώς που δεν πήγαν πιο μελωδικοί όπως ήθελε ο Jorn Lande.