Jon Schaffer: Rhythm & Lead Guitars, Backing Vocals
Gene Adam: Lead Vocals
Dave Abell: Bass Guitar
Mike McGill: Drums
Randy Shawver: Lead Guitar
Tracklisting:
Iced Earth, Written On the Walls, Colors, Curse the Sky, Life and Death, Solitude, The Funeral, When the Night Falls
~45min
Ξεκινάω αυτή τη διαδρομή στη δισκογραφία των Iced Earth, με το ντεμπούτο άλμπουμ τους (προφανώς!). Ο δίσκος αρχικά εκδόθηκε το Νοέμβριο του 1990 αλλά έγινε remixed και remastered το 2001 με νέο εξώφυλλο. Αυτή την τελευταία έκδοση έχω κι εγώ (το εξώφυλλο φαίνεται στην αρχή), πράγμα που φυσικά σημαίνει ότι δεν ξέρω πώς ήταν η αρχική έκδοση του άλμπουμ. Το αρχικό εξώφυλλο φαίνεται εδώ. Βέβαια αν κρίνω κι από άλλες παραγωγές εκείνης της εποχής, δεν περιμένω τίποτα λιγότερο από καθαρό thrash ήχο.
Πρακτικά λοιπόν σ' αυτό το δίσκο παρουσιάζεται καθαρό thrash metal μπολιασμένο με κάποιες ιδέες οι οποίες παραμένουν στους Iced Earth ακόμα και μετά από τόσα χρόνια. Λογικό απ' τη στιγμή που ο κύριος συνθέτης του συγκροτήματος είναι ο Jon Schaffer. Αυτές οι ιδέες στις οποίες αναφέρομαι είναι το ανεπανάληπτο παίξιμο του Schaffer και οι κατα βάση ίδιες μελωδίες στην κιθάρα.
Η παραγωγή είναι πολύ σκοτεινή και σε κάποια σημεία κλειστοφοβική, περιμένεις κάτι να σου πεταχτεί απ' τη γωνία, είσαι συνέχεια στην τσίτα γιατί δεν ξέρεις πότε από ένα χαλαρό passage θα περάσεις στην ανείπωτη βία! Ο δίσκος ξεκινάει με το ομώνυμο τραγούδι Iced Earth και δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις για τί μιλάμε εδώ. Υπερ-higain ρυθμικές αλλά παράλληλα θεόσφιχτο παίξιμο από τον Schaffer. Ο Gene Adam δεν έχει και τα καλύτερα φωνητικά στον κόσμο, ταιριάζουν όμως στην περίσταση (αν και καλύτερα να άφηνε τις τσιρίδες). Συνεχίζουμε με το Written On the Walls με τις αλλεπάληλες επιθέσεις στ' αυτιά του ακροατή και τα θέματα που προϊδεάζουν τι θ' ακολουθήσει στα επόμενα άλμπουμ. Στο Colors έχουμε μια τυπική Iced Earth εισαγωγή με toms και κολλητικό riff και συνεχίζουμε στο Curse the Sky, το οποίο από ένα σημείο και μετά σε παίρνει απ' τ' αυτιά και δε σ' αφήνει. Το Life and Death είναι μια μικρή παγίδα, έχει μια απ' τις καλύτερες εισαγωγές που έχω ακούσει και φοβερό vibrato με τo tremolo bar. Ακολουθούν δύο instrumental κομμάτια, τα Solitude & The Funeral, με το πρώτο να κυριαρχείται από ακουστική κιθάρα ενώ το δεύτερο να ξεχειλίζει από θεοσκότεινα υπέρβαρα riffs. Το κομμάτι συνεχίζει να σε βάζει μέσα σ' ένα πίσσα-μαύρο σκοτάδι αν και στο τέλος χαλαρώνει. Μου θυμίζει σε σημεία το Damien από το Horror Show του 2001. Τέλος, έχουμε το - καλύτερο για μένα - κομμάτι When the Night Falls. Το συγκεκριμένο τραγούδι δε μπορώ να το περιγράψω, πρέπει να το ακούσει κάποιος για να βγάλει συμπέρασμα. Είναι απλά έπος, προπομπός των επόμενων 2-3 άλμπουμ και μου φέρνει στο μυαλό το Dante's Inferno από το Burnt Offerings.
Για ντεμπούτο άλμπουμ είναι πολύ καλό. Τα κομμάτια έχουν αρκετές εναλλαγές, εκεί που λες "ώπα βαρέθηκα" αλλάζει το riff και το drumming και σαν να είσαι σε καινούργιο κομμάτι. Δεν είναι από τα άλμπουμ των Iced Earth που ακούω συχνά, για την ακρίβεια το άκουσα μετά από πολλούς μήνες τώρα που είπα να κάνω το review. Επειδή είναι εντελώς thrash, μόνο όταν μπω σε thrash-mode μπορώ να το ακούσω άνετα. Είναι κι η παραγωγή λίγο περίεργη...
Τελειώνοντας, ανέβασα εδώ ένα φωτοάλμπουμ με το package και το booklet του δίσκου. Το booklet συγκεκριμένα, τίποτα ιδιαίτερο. Έχει και κάποιους ελλειπείς στίχους...
1 σχόλιο:
Σε καταγγέλλω σε όλους τους τόνους που εγκατέλειψες το αφιέρωμα. Ντροπή σου! :o :p
Δημοσίευση σχολίου