Too much to handle

Έχω αυτές τις μέρες στο μυαλό μου, το θέμα των mp3 στο δίσκο μου... Κάπου 20Κ αρχεία μουσικής, τόσα χρόνια που παίρνω cd και ακούω από το ράφι, πηγαίνουν όλα στο δίσκο μου. Τα προηγούμενα 2-3 χρόνια ειδικά, το ράφι μου έδωσε ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ άλμπουμ, από τα οποία ζήτημα ν' άκουσα το 1/3.

Οπότε κάθομαι και σκέφτομαι, ποιό το νόημα να έχω ένα σωρό mp3 απ' τη στιγμή που δε τ' ακούω; Πόσο μάλλον τώρα που καταστάλλαξα στ' ακούσματά μου. Έχω πει πολλές φορές ν' αρχίσω ν' ακούω αυτά που έχω μαζέψει, δύσκολο όμως. Αυτά που προφανώς γουστάρω, με καλύπτουν απόλυτα.

Είμαι λίγο πριν την απόφαση να κάνω ένα ξεκαθάρισμα και στην mp3-οθήκη μου. Θα σουτάρω πράγματα που δεν ακούω ή δεν πρόκειται ν' ακούσω. Πάνε οι καιροί που άκουγα όλα τα είδη (εκτός από progressive βεβαίως βεβαίως)... Τώρα πια είμαστε σε συγκεκριμένα είδη και με μερικά συγκροτήματα απ' τα υπόλοιπα. Κρατάω πολλή σαβούρα χωρίς λόγο. Θα κάνω ένα γρήγορο άκουσμα σε άλμπουμ που δεν έχω ακούσει ούτε μία φορά (γιατί σε κάποια φάση το ράφι μου έδινε μόνο heavy/power) μπας και θελήσω να κρατήσω τπτ, και όλα τ' άλλα θα πάρουν δρόμο.

Θυμάμαι που συζητούσαμε για το θέμα των πολλών ακουσμάτων μ' ένα φίλο... Εγώ άκουγα τα πάντα (εκτός από progressive, θα το λέω και θα το ξαναλέω) κι αυτός πολύ συγκεκριμένα συγκροτήματα (μετά βέβαια παράτησε το metal αλλά δε θα το σχολιάσω παραπάνω). Το αρνητικό ήταν ότι δύσκολα "μάθαινα" τα άλμπουμ που γούσταρα. Ναι ΟΚ, κάποια συγκροτήματα τα 'χα λιώσει αλλά γενικά τα πολλά ακούσματα σε κρατάνε απ' το να μάθεις καλά αυτό που γουστάρεις. Χεχε, φαντάζομαι ήρθε η ώρα που αυτό θα διορθωθεί :)

Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον αποφασίσω να το κάνω αυτό και με τη δισκοθήκη μου... Εκεί βέβαια δεν είναι πολλά αυτά που δε θέλω, αλλά υπάρχουν. Καλά ας έρθει εκείνη η ώρα και βλέπουμε...