Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2007

My TOP5 Albums - Power Metal

Σαν οπαδός του power metal, δυσκολεύομαι να επιλέξω άλμπουμ που θα εκπροσωπούν το Top5 αλλά κάποιες "παλιές αγάπες" δύσκολα μένουν έξω από κάτι τέτοιο. Πάμε λοιπόν.



ICED EARTH - BURNT OFFERINGS

Λένε ότι το τρίτο άλμπουμ κάθε συγκροτήματος είναι και το σημαντικότερο. Εκεί δείχνουν τον πραγματικό ήχο που θα 'χουν, δείχνουν αν όντως έχουν έμπνευση και κυρίως αν αξίζει ν' ασχοληθεί κάποιος μαζί τους. Εντάξει, απ' τον πρώτο δίσκο τους οι Iced Earth έδειξαν ότι είναι γαμάτο συγκρότημα και θα βγάζουν δισκάρες. Εδώ όμως είναι το αποκορύφωμα. Αν το άλμπουμ δεν είχε αυτό το σκοτεινό και evil feeling θα επέλεγα σίγουρα το Dark Saga. Ο ήχος είναι τόσο βαρύς που όταν ανεβάσεις την ένταση και τη δύναμη του subwoofer, είναι σα να δέχεσαι μια μπάλα κανονιού κατευθείαν στο στήθος. Το rythm section είναι πολλές φορές στιβαρότερο απ' τα προηγούμενα άλμπουμ και δημιουργεί μια hammer-to-the-chest αίσθηση. Μεγάλο ατού του δίσκου είναι σίγουρα η φωνή του Barlow. Αν δε τραγουδούσε αυτός είμαι σίγουρος ότι ο δίσκος δε θα ήταν ο ίδιος. Η βαθιά φωνή και η βραχνάδα αυτής, προσθέτουν πάρα πολύ στο δίσκο.

Power metal για πολύ headbanging και για μένα η καλύτερη φωνή που πέρασε απ' την Παγωμένη Γη. Αν δε το έχετε ακούσει, κάντε μια χάρη στον εαυτό σας περνώντας απ' τα 9 επίπεδα
της Κόλασης του Δάντη.



NIGHTWISH - OCEANBORN

Άλλο ένα αγαπημένο μου συγκρότημα. Μπορεί να έχω όλες τις δουλειές τους, δεν ήταν όμως δύσκολο να επιλέξω το αγαπημένο μου. Είναι το άλμπουμ στο οποίο δεν υπάρχει ούτε ένα τραγούδι που να "μου τη δίνει" έστω και λίγο. Καταρχήν έχουμε τις κιθάρες. Ο Emppu μπορεί να είναι τάπας αλλά ΠΑΙΖΕΙ κιθάρα και μάλιστα πολύ καλά. Πιασάρικα riff-άκια, ωραία solo και ενίοτε αρκετό tremolo. Ο Jukka στο drumkit παίζει τις κάλτσες του. Πολύ doublebass, και κυρίως ρυθμικό χτύπημα. Πώρωση και headbanging όλη την ώρα. Πλήκτρα εντάξει, ο τύπος ξέρει τί να παίξει και πού να το παίξει. Μπάσο γουστάρω γιατί (όπως είναι λογικό) προσθέτει πολύ στον υπέρβαρο ήχο του συγκροτήματος.

Για την Tarja δε νομίζω ότι μπορούν να ειπωθούν πολλά. Πρέπει να την ακούσει κάποιος για να καταλάβει. Σ' αυτό το δίσκο είναι απολαυστικότατη κι εμφανώς με καλύτερες δυνατότητες απ' το Angels Fall First. Αλλά αυτή η δύναμη της φωνής της, η "επικότητα", το συναίσθημα είναι ανυπέρβλητα.



GAMMA RAY - LAND OF THE FREE

Ο κύριος Hansen με το που έφυγε απ' τους Helloween ωφελήθηκε αρκετά. Εβγαλε δισκάρες κι ίσως εκείνη την περίοδο (μπορεί και τώρα, δε ξέρω) το συγκρότημά του ήταν αρκετά πιο αναγνωρίσιμο απ' τους Helloween. Αυτό το άλμπουμ το είχα πετύχει σε πολλές περιπτώσεις, κι όλες ανέφεραν ότι είναι απ' τα καλύτερα power metal άλμπουμ ever. Εχουν απόλυτο δίκιο γιατί είναι αριστούργημα. Υψηλές ταχύτητες, κιθάρες που σφυρίζουν στ' αυτιά, δυνατά τύμπανα, μπάσο όλα τα λεφτά, τραγούδια-ύμνοι και μια απ' τις πιο χαρακτηριστικές φωνές στο metal.

Είναι λίγο πειραματικό όσον αφορά τους ήχους (καμία σχέση με progressive κι άλλες βλακείες). Σε κάποια τραγούδια οι κιθάρες παίζουν κάτι σπανιόλικους ρυθμούς που μόνο μείον δεν είναι για το άλμπουμ. Ολα τα τραγούδια είναι τέρμα πωρωτικά - up/mid/low tempo - και καρφώνονται στο μυαλό. Ultra-super-very-highly recommended.



GRAVE DIGGER - TUNES OF WAR

Η Μεγάλη Γερμανική Σχολή του Power Metal μας δίνει το 1996 ένα αριστούργημα που μνημονεύεται ως το καλύτερο του συγκροτήματος. Σωστό, αν και τα επόμενα άλμπουμ είναι στο ίδιο μήκος κύματος και γουστάρω ούτως ή άλλως.

Το άλμπουμ ξεκινά με τραγουδάρες, συνεχίζει με τραγουδάρες και τελειώνει με - τί άλλο;;; - τραγουδάρες. Η μουσική σε βάζει απευθείας στις μάχες των Σκοτσέζων, κατευθείαν στην πρώτη γραμμή. Οι πίπιζες ηχούν κι όλοι παίρνουν θέση. Ναι όντως, σε 2 τραγούδια ακούγονται γκάιντες. Στην αρχή μ' ενόχλησε λίγο αλλά τελικά δε με πειράζει καθόλου. Το γρέτζο της φωνής του Bolthendahl (πώς διάολο γράφεται;;;) είναι πάντα παρόν και σήμα κατατεθέν του "Νεκροσκάφτη" (πολύ ελεύθερη μετάφραση). Δισκάρα.



BLIND GUARDIAN - IMAGINATIONS FROM THE OTHER SIDE

Ημουν μεταξύ αυτού του δίσκου και του Nightfall... αλλά σ' εκείνον είναι κανα 2 τραγούδια που με κουράζουν οπότε...

Αυτό το άλμπουμ είναι καρακλασικό. Ολα τα τραγούδια είναι ένα-κι-ένα. Σ' ένα Best Of δίσκο με 20 τραγούδια του συγκροτήματος, τα 9 αυτού του άλμπουμ είναι χαλαρά μέσα. Αυτοί οι γερμανοί ξέρουν να μπολιάζουν τους δίσκους τους με συναίσθημα. Η πώρωση ακούγοντας το δίσκο δεν είναι τυχαία. Δεν υπάρχει κάτι που να μη σε πωρώνει! Πρέπει να είσαι εντελώς παλαβός για να μην εκτιμήσεις το μεγαλείο αυτού του δίσκου.

Και μια φωνή που έχει αφήσει εποχή. Η γερμανίλα είναι διάχυτη και ο Kursch τραγουδά με τον ίδιο σπαστικό τρόπο, όμως αυτό είναι το καλό. Εχουν αναπτύξει το δικό τους power metal κι αυτός ο δίσκος είναι μάλλον το καλύτερο παράδειγμα. Απλά τραγούδια αλλά και σύνθετα ταυτόχρονα. Η πρώτη ακρόαση σου λέει ότι είναι εντελώς απλά τραγούδια, απ' τη δεύτερη όμως και μετά αντιλαμβάνεσαι τα πολυεπίπεδα τραγούδια (όχι όμως περίπλοκα) και μπαίνεις γι' ακατάπαυστο headbanging στο χορό των νάνων και των elves.

Worthy adversaries: Avantasia – The Metal Opera, Virgin Steele – The Marriage of Heaven & Hell pt1, Running Wild – The Rivalry, Helloween – Keeper of the Seven Keys pt1, Conception – Roll the Fire, Demons & Wizards – Touched by the Crimson King, Dragonhammer – Blood of the Dragon, Excalion – Primal Exhale, Kamelot – The Black Halo, Tad Morose – Modus Vivendi, Wizard – Odin, Sabaton – Attero Dominatus, Edguy – Hellfire Club, Morgana Lefay – Grand Materia, Nocturnal Rites – Grand Illusion

12 σχόλια:

uncle είπε...

στα 3 τελευταία που αναφέρεις, δεν χωράει κουβέντα, και όποιος πει κάτι πρέπει να θανατωθεί ως βλάσφημος στην πλατεία του χωριού/πόλης.

rockordie είπε...

Δηλαδή τώρα θέλεις να μας πεις ότι οι Nightwish έχουν κυκλοφορήσει καλύτερο δίσκο power από τα Keeper των Helloween????

Θα μας τρελάνεις???

Unknown είπε...

Σε βρίσκω σωστό. Ειδικά για τα 3 τελευταία που λέει κι ο uncle.
Μια ένσταση μόνο.Helloween; Δεν τρελαίνομαι, αλλά αντικειμενικά κάποιο απ' τα Keeper...νομίζω χωρούσε. Βέβαια περί ορέξεως...

Να προτείνω 2-3 ακόμα κλασικά;
Savatage-Gutter Ballet
Stratovarius-Visions
Rhapsody-Legendary Tales

Ανώνυμος είπε...

Rockordie, λεει MY top 5. ;)

Δικο μου top 5 (χωρις ιδιαιτερη σειρα):
Blind Guardian - Somewhere far Beyond
Helloween - Walls of Jericho
Gamma Ray - Land of the Free
Heir Apparent - Graceful Inceritance
Running Wild - Death or Glory

Αλλα αξια αναφορας:
Crimson Glory - Crimson Glory
Demons and Wizards - Demons and Wizards
Blind Guardian - Nightfall in Middle Earth
Hammerfall - Glory to the Brave
Virgin Steele - Invictus
Stormwarrior - Stormwarrior
Sacred Steel - Hammer of Destruction
Iced Earth - Night of the Stormrider (σχεδον thrash)
και πολλα πολλα αλλα!

zisis είπε...

Και γω θα συμφωνήσω με τις επιλογές σου, εκτός από τους Nightwish. Γούστα είναι αυτά, θα πεις! Απ' την άλλη, το power δεν ήταν ποτέ το είδος μου, γι'αυτό μάλλον προτιμώ περισσότερα τα σπινταριστά των Iced Earth και Blind Guardian.

Wise_One είπε...

@uncle: Γερμανίλα ως εκεί που δεν πάει ε; Γουστάρω!

@rockordie: Ε αφού δε μ' αρέσουν και τόσο οι Helloween! Τα Keeper είναι δισκάρες αλλά προτιμώ άλλα συγκροτήματα. Οταν θα βγάλω το ΤΟΡ5 για black metal να δώ τί θα κάνεις!!!

@samael: Ωραία τα επιπλέον άλμπουμ που λες, αλλά Rhapsody δεν... Πιο χαμηλά στην εκτίμησή μου συγκρότημα δε μπορεί να πέσει. Πάντως και τ' άλλα 2 θα μπορούσαν να 'ναι στη λίστα αλλά δυστυχώς μόνο στο Worthy Adversaries...

@alexander: Πες τα ρε Templar... Πολλά απ' τα άλμπουμ που λες τα γουστάρω κι εγώ, αλλά επειδή και μόνο είπες Virgin Steele, σ' έβαλα ψηλά στο πάνθεον των Immortal Warriors! Χεχεχεχε...

@zisis: Ναι καταλαβαίνω τι λες. Πάντως, οι Blind Guardian είναι νομίζω ξεχωριστή περίπτωση. Πιστεύω ότι ποτέ δεν έπαιξαν power metal με την στάνταρ έννοια του power όμως. Δηλαδή δε νομίζω να είχαν το σούπερ δυνατό doublebass ή τις chain riffing κιθάρες και το βαρβάτο μπάσο. Ακόμα και στο Nightfall ή το Night at the Opera, περισσότερο η πομπώδης παραγωγή τους έκανε κάπως power heavy...

Ανώνυμος είπε...

Ναι συμφωνώ για Rhapsody, τόσο κόπια που είναι...δεν πάει άλλο ο πάτος. Savatage,Helloween νομίζω μπορούσαν να είναι μέσα. Σωστός που έβαλες Grave Digger. Nightwish ξέροντας την αγάπη σου για την μπάντα το δικαιολογώ, αλλά μήπως είναι ολίγον άσχετο με τα υπόλοιπα;

Βέβαια είναι η "My" 5αδα οπότε δεκτόν.
\m/

Ανώνυμος είπε...

A επισης να μην ξεχασουμε το Painkiller των Judas Priest!
Οσο για το αν οι Blind Guardian ειναι Power ή οχι. Θες να μου πεις οτι το Another Holy War ή το Journey through the Dark πχ ειναι στο οριο?? (γιατι το Mirror Mirror?Το Punishment Divine?)
Καποια απο αυτα τα κομματια ειναι απο τους ορισμους του Power metal ! Στο Imaginations δυστυχως η παραγωγη δεν ειναι πολυ καλη και οι ρυθμικες δεν ακουγονται πολυ αλλα βαλε το Somewhere far Beyond και θα με θυμηθεις. Ουφ πολλα ειπα!

Wise_One είπε...

@r2tb: Η αλήθεια είναι ότι με Savatage έχω ασχοληθεί ελάχιστα - δεν έχω ακούσει ούτε τα κλασικά τους, οπότε καταλαβαίνεις ότι κάπου χάνω λίγο. Nightwish είναι όντως λίγο ξεκάρφωτο αλλά το είπες κι εσύ... αγάπη :) και όπως και να το κάνουμε είναι power metal.

@alexander: Δε θα 'λεγα ρε συ τους Judas Priest power metal. Καμίας περιόδου. Πιο Heavy metal απ' αυτούς δε γίνεται. Το εν λόγω άλμπουμ το έβαλα στο TOP5 of Heavy metal που είχα κάνει πριν καιρό.

Για τα τραγούδια των Blind Guardian που λες, δυστυχώς δε μπορώ να πώ τίποτα τώρα γιατί είμαι απ' τον ύπνο. Πρέπει να τ' ακούσω ξανά.

uncle είπε...

θα δεις αν κάνεις top 5 στον ακραίο ήχο, πχ thrash. θα σε καταπλήξω

Ανώνυμος είπε...

Το Painkiller ειναι ξεκαθαρα power metal ρε! :D
Η δικαση παει συννεφο και τα riffs ειναι πολυ δυνατα!
Για τα υπολοιπα albums θα συμφωνησω!

Wise_One είπε...

Μες στις επόμενες μέρες θα κάνω για black & death. Εκεί λογικά θα φάτε μεγάλη φρίκη :ΡΡΡ

alexander, κούνια που σε κούναγε ρε :ΡΡΡ