Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2007

The Armageddon is here!!!

Ναι για το Framing Armageddon μιλάω. Πριν λίγα λεπτά τέλειωσα την πρώτη ακρόαση και η τελική ετυμηγορία συνοψίζεται σε μία λέξη:

Γ-Α-Μ-Α-Ε-Ι!!!!!!

Το άλμπουμ είναι φανταστικό!! Ξεκινάει κάπως αργά αλλά μετά έχει τρομερή κορύφωση!

Τα περισσότερα τραγούδια είναι mid-tempo αλλά υπάρχουν 3-4 που ανεβάζουν κάθετα τις ταχύτητες.

Αρχικά μου φάνηκε ότι η μουσική είναι πολύ απλοϊκή αλλά με λίγο περισσότερη παρατήρηση αυτό δεν ισχύει. Ναι εντάξει, όλα τα όργανα ακούγονται ξεκάθαρα αλλά δένουν πολύ όμορφα.

Ο Owens γι' άλλη μια φορά δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας. Οι τσιρίδες του σε κάνουν ν' ανατριχιάζεις. Η φωνή του είναι απλά μαγική.

Ο κύριος Smedley (drums) απλά τα σπάει. Τρελά δικασίδια και τα μυαλά στον τοίχο. Η ρυθμική του Schaeffer σε κάνει να χτυπιέσαι συνεχώς. Σε συνδυασμό με το μπάσο φτιάχνουν στιβαρό rythm section που σε βάζει στον τοίχο.

Ενα έχω να πώ. Αξιζε η αναμονή τόσων χρόνων για ένα τέτοιο άλμπουμ. Το ευχαριστήθηκα απ' την πρώτη στιγμή.

Αναλυτική κριτική στο άλμπουμ θα κάνω μάλλον αύριο ή μες στο σαββατοκύριακο (Ορφιους δε θα σου πάρω τη δουλειά :ΡΡΡΡ).

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Να σου πω την αλήθεια δεν τρελάθηκα εκτός απ' το συγκλονιστικό The clouding. Μόνο ο Ripper σωζει την κατασταση

Wise_One είπε...

Καλά το The Clouding παίζει να 'ναι και το καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ.

Πάντως σα δίσκος θέλει λίγο το χρόνο του. Μάλλον παίζει ρόλο τ' ότι είναι concept. Και σίγουρα επειδή είμαι φαν των Iced Earth.

Ο φίλος μου που έλεγα, μου είπε σήμερα ότι του άρεσε τελικά. Με την 6η ακρόαση!

Κακά τα ψέματα, ο ήχος άλλαξε κάπως επειδή είναι περισσότερο προσαρμοσμένος στη φωνή του Owens.

Αλλά συνεχίζω να πιστεύω ότι είναι γαμάτος Iced Earth δίσκος.

uncle είπε...

@ your friend:

αμα του άρεσε με την 6η, ας το βάλει στην άκρη, δεν κάνει για αυτόν.

Wise_One είπε...

Χεχε. Βασικά δεν έχω πρόβλημα με τα άλμπουμ που αργούν να σ' αρέσουν αλλά για μένα προτιμώ ν' ακούσω ένα άλμπουμ και να το γουστάρω απ' το πρώτο άντε δεύτερο άκουσμα.

Αν το πρώτο μέρος είναι έτσι, φαντάζομαι πώς θα είναι το δεύτερο...