Η μεταλλική μου ιστορία

Συνήθως κάτι τέτοια ξεκινούν από τον πατέρα και χωρίς να το καταλάβεις μπαίνεις σε μια μουσικήη οποία έχει πολλά να σου προσφέρει...

Πριν από αρκετά χρόνια λοιπόν, βρήκα μια κασέτα που είχε κάποια παλιά ροκ τραγούδια. Απ' όσο θυμάμαι πρέπει να την έγραψε στον πατέρα μου ένας φίλος του από κάποιους παλιούς δίσκους... Θα προσπαθήσω να θυμηθώ κάποια τραγούδια - Rainbow - Temple of the King, Cyndi Lauper - Time After Time, Deep Purple - Child In Time, Bonnie Tyler - Total Eclipse of the Heart, Deep Purple - Soldier of Fortune, Uriah Heep - Easy Livin' και κάποια άλλα που δε θυμάμαι.

Ε εντάξει, την έλιωσα μιλάμε την κασέτα. Την άκουγα συνεχώς. Μετά κόλλησα με Scorpions, Queen, Deep Purple, Black Sabbath, Nazareth. Εχει ο πατέρας μου κάποιους δίσκους αυτών των συγκροτημάτων και άρχισα ν' ακούω πολύ βινύλιο στο πικάπ του.

Κάποια στιγμή έγραψα ένα cd των Scorpions από ένα συνάδελφο του πατέρα μου. Εκεί έγινε το έλα να δεις. Το άκουγα ΣΥΝΕΧΩΣ. Αφού βρήκα κι άλλα cd από άλλα συγκροτήματα, κανόνισε ο πατέρας μου με το γιο ενός φίλου του να πάρω τα cd του και να τα γράψω. Αυτό έγινε κάποια στιγμή μες στο 2003.

Αυτός βέβαια άκουγε metal οπότε με βόλευε πολύ. Μου φέρνει στο σπίτι καμιά 200αριά cd και μου λέει γράψτα. Μεσα σε ένα σαββατοκύριακο τους έγραψα όλους! Ηταν ο πρώτος καιρός που μάθαινα για τη συμπίεση σε mp3 γι' αυτό και όλα τα παλιά μου mp3 είναι στα 128!

Μου έφερε ΠΟΛΛΑ συγκροτήματα. Accept, Black Sabbath, Ozzy, Guns 'N' Roses, Avantasia, Bathory, Manowar, Dio, Scorpions, Judas Priest, Iron Maiden, Masterplan, Dream Evil, Firewind, Iced Earth... είναι ελάχιστα ονόματα απ' αυτά που πήρα.

Αργότερα έμαθα για ένα δισκάδικο που υπάρχει στην Ξάνθη (αν και το είχα δει χρόνια πριν αρχίσω ν' ακούω metal) και αποφάσισα να πάω με ένα φίλο (κι αυτός metal).

Το πρώτο metal άλμπουμ που πήρα ήταν το Horrow Show των Iced Earth. Από τότε κι ύστερα έχω δώσει άπειρα χρήματα σε άλμπουμ, αλλά ποτέ δεν το έχω μετανιώσει.

Ετσι, 4 περίπου χρόνια απ' την "αρχή" έχω γίνει φανατικός - θέλω να πιστεύω - οπαδός του metal κι ελπίζω ότι δε θα σταματήσω ν' ακούω ακόμη κι όταν με πάρουν τα χρόνια....